Σύρος, Το Νησί των Θησαυρών του Αιγαίου

Η υπέροχη και ηλιόλουστη Σύρος, στο κέντρο των Κυκλάδων, θα σας εντυπωσιάσει, καθώς δεν είναι καθόλου συνηθισμένη. Η Σύρος ήταν ένα από τα πολλά νησιά του Αιγαίου που περιλήφθηκαν στο νεόκοπο Ελληνικό κράτος το 1832. Η Ερμούπολη, το κομψό λιμάνι του νησιού, είναι η πρωτεύουσα του νομού και οικοδομήθηκε τη δεκαετία του 1820, στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης. Γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη, στοιχείο που διαφαίνεται και στη νεοκλασική αρχιτεκτονική της. Η Ελλάδα είναι συνώνυμη με την αρχαία ιστορία: το όνομα Σύρος προέρχεται από τη Φοινικική λέξη για την ευλογία ή τον πλούτο, ενώ ο Όμηρος την αναφέρει στα γραπτά του. Την επισκέφτηκαν πειρατές, Σαρακηνοί, Βενετοί, ο κουρσάρος Μπαρμπαρόσα… και άλλοι. Όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση το 1821, η Σύρος απορρόφησε Έλληνες πρόσφυγες από άλλα Ελληνικά νησιά, που βρίσκονταν ακόμη υπό Οθωμανική κατοχή, όπως η Χίος και τα Ψαρά. Αυτοί οι νέοι έποικοι εμπλούτισαν την Ερμούπολη με την παρουσία τους, δίνοντάς της την ατμόσφαιρα μιας μικρής πόλης της Δυτικής Ευρώπης. Ακόμη και σήμερα η πόλη διατηρεί τον μοναδικό της χαρακτήρα ανάμεσα στα υπόλοιπα Ελληνικά νησιά. Φτάνοντας στη Σύρο με πλοίο, θα παρατηρήσετε δύο μεγάλους λόφους, που κυριαρχούν στο λιμάνι: ο ένας είναι η παλιά πόλη της Άνω Σύρου, με τον καθολικό καθεδρικό του Αγίου Γεωργίου του 13ου αιώνα (κατά την κυριαρχία των Οθωμανών οι περισσότεροι κάτοικοι ήταν Καθολικοί). Στον άλλο λόφο υπάρχει μια Ελληνική ορθόδοξη εκκλησία. Στην κοσμοπολίτικη Σύρο, οι Καθολικοί και οι Ορθόδοξοι νησιώτες γιορτάζουν το Πάσχα την ίδια ημέρα.

Διαβάστε περισσότερα

Λιμάνι Ερμούπολης

Μέσα από τη θάλασσα αναδύεται η Ερμούπολη σαν Χολιγουντιανό όραμα του τέλειου Μεσογειακού νησιού: σε αντίθεση με το κλασικό Κυκλαδίτικο στυλ με τα ασβεστωμένα, κυβικά σπίτια κοντά στη θάλασσα, τα επιβλητικά κτήρια στη Σύρο αναδύουν μια αρχιτεκτονική κληρονομιά αφθονίας και εκλεκτικότητας. Καμία άλλη αρχαία πόλη δεν ήταν σαν κι αυτήν: δημιουργήθηκε από Έλληνες πρόσφυγες νησιώτες του 19ου αιώνα, κυνηγημένους, αλλά φιλόδοξους, που αντιμετώπισαν τις δυσκολίες, κυνηγώντας τα όνειρά τους. Σε αυτήν τους την προσπάθεια, μεταμόρφωσαν το άγνωστο νησί σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο της ανατολικής Μεσογείου και σε ένα από τα πιο ευυπόληπτα πνευματικά κέντρα της σύγχρονης Ελλάδας. Η Ερμούπολη αποτέλεσε για πολλά χρόνια το κύριο ναυτικό, βιομηχανικό και εμπορικό κέντρο του νέου Ελληνικού κράτους. Τα εντυπωσιακά Ναυπηγεία Νεώριον, που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη βιομηχανική ιστορία της Ελλάδας, βρίσκονται στα δεξιά σας, ενώ η Ακτή Εθνικής Αντιστάσεως είναι γεμάτη με καφετέριες, καταστήματα και εστιατόρια κάθε είδους. (Μπορείτε να φάτε θαλασσινά παντού, αλλά αν επιθυμείτε πίτσα ή μακαρόνια, το Amvix στο νούμερο 26 είναι το καλύτερο Ιταλικό εστιατόριο στη Σύρο). Κοντά στον παραθαλάσσιο δρόμο θα βρείτε την εκκλησία της Ανάληψης της Παρθένου, η οποία εντός της φιλοξενεί ένα έργο του Ελ Γκρέκο.

Πλατεία Μιαούλη

Ανεβείτε την οδό Ελευθερίου Βενιζέλου, που ξεκινά στο Μνημείο Εθνικής Αντίστασης, και θα διασχίσετε τον εμπορικό δρόμο Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη. Ο στριφογυριστός δρόμος είναι στρωμένος με μάρμαρο και με μια μικρή βόλτα θα πειστείτε ότι η Ερμούπολη, που πήρε το όνομά της από τον Έλληνα θεό του εμπορίου και των ταξιδίων, Ερμή, υποστηρίζει τη φήμη της. Μπείτε σε ένα ζαχαροπλαστείο και δοκιμάστε τοπικές λιχουδιές, όπως Συριανό λουκούμι, ένα ζαχαρωτό σε αναμνηστική συσκευασία, χαλβαδόπιτες (πίτες με πραλίνα) ή παστελαριές (αποξηραμένα σύκα με σουσάμι). Αν έχετε διάθεση για λίγη ιστορία, κατευθυνθείτε στην Πλατεία Μιαούλη, μια μεγάλη πλατεία με νεοκλασικά κτήρια και το δημαρχείο της Ερμούπολης, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1891 από τον αρχιτέκτονα Ερνέστο Τσίλλερ. Εκεί θα βρείτε και το μικρό αρχαιολογικό μουσείο, που φιλοξενεί ευρήματα από την προϊστορική περίοδο μέχρι τα Ρωμαϊκά χρόνια. Σε γαστρονομικό επίπεδο, την ανταγωνίζεται μόνο η Μύκονος. Η Σύρος προσελκύει εκλεπτυσμένο τουρισμό σε μαγαζιά, όπως το Avant Garden, που σερβίρει τα δημιουργικά πιάτα του σε κήπο, ενώ το υπέροχο Μαζί είναι διάσημο για την εμπνευσμένη Ελληνική κουζίνα του.

Βαπόρια (Μικρή Βενετία)

Λίγο μακρύτερα από τη μεγαλοπρεπή Πλατεία Μιαούλη, θα συναντήσετε ένα αριστοκρατικό και ίσως το πιο ατμοσφαιρικό σημείο της πόλης, τη συνοικία Βαπόρια (γνωστή και ως Μικρή Βενετία, αλλά όχι αυτήν της Μυκόνου). Θα περάσετε από το Θέατρο Απόλλων, ένα δημοτικό θέατρο και όπερα που ολοκληρώθηκε το 1864 με πρότυπο τη Σκάλα του Μιλάνου. Σύντομα θα βρεθείτε σε μια ήσυχη γειτονιά από σπίτια εφοπλιστών, πολλά από τα οποία έχουν μπαλκόνια με μαρμάρινα γείσα πάνω από τεράστιες ξυλόγλυπτες πόρτες. Πολλά από αυτά τα σπίτια βρίσκονται στην ακροθαλασσιά και αφού φτάσετε στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου με τον χαρακτηριστικό μπλε θόλο του (θα τη δείτε, καθώς προσεγγίζετε το λιμάνι με πλοίο), θα κατεβείτε προς τη γοητευτική «αστική» παραλία ονόματι Αστέρια. Μπορείτε να απολαύσετε έναν καφέ, ένα κολατσιό ή μια σαλάτα στην παραλιακή καφετέρια με το ίδιο όνομα και να βουτήξετε με τους ντόπιους στα γαλαζοπράσινα νερά, με τα κομψά κτήρια των Βαποριών στο φόντο.

Άνω Σύρος

Όπως το Παρίσι έχει τον λόφο της Μονμάρτης και τη Βασιλική της Ιερής Καρδιάς, έτσι και η Ερμούπολη έχει την Άνω Σύρο, ή αλλιώς Απάνω Χώρα, όπου βρίσκεται η Βασιλική του Αγίου Γεωργίου από το 1598. Πρόκειται για ένα πολύ αρχαίο μέρος της πόλης, που ιδρύθηκε ως Βενετική αποικία το 1200. Η Άνω Σύρος δεν είναι μόνο το κέντρο της καθολικής κοινότητας του νησιού, αλλά διαθέτει Εβραϊκό μοναστήρι και τη Μονή Καπουτσίνων στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του 17ου αιώνα. Ήταν, επίσης, πατρίδα του Μάρκου Βαμβακάρη, του διάσημου Έλληνα μουσικού του 20ου αιώνα, που θεωρείται ο πατέρας του ρεμπέτικου, ενός δημοφιλούς λαϊκού μουσικού είδους. Ίσως θελήσετε να νοικιάσετε ταξί (κοστίζει περίπου πέντε ευρώ) από το λιμάνι προς την Άνω Σύρο, για να αποφύγετε την κουραστική ανάβαση. Με όποιον τρόπο και αν φτάσετε, θα αποζημιωθείτε από τα στενά πλακόστρωτα δρομάκια μιας άλλης εποχής και την εκπληκτική θέα προς την Ερμούπολη και τις γειτονικές Τήνο και Μύκονο. Σε αυτούς τους ανεμοδαρμένους λόφους θα εκτιμήσετε την πολιτισμική ποικιλομορφία της Σύρου, συνυφασμένη με τη ναυτική υπερηφάνεια και την Ελληνική επαναστατική κληρονομιά.